Lični predmeti, prepiska, instrumenti

U sledećoj, drugoj prostoriji, koja je od prve odvojena staklenom vitrinom, izložene su odabrane stvari iz Tesline lične ostavštine, koju najkarakterističnije osvetljavaju njegovu izuzetnu ličnost, način života i odnose s drugima. U vitrini su: njegov šešir, štap, putna torba, razne sitnice iz svakodnevnog života, a posebno vezena seljačka torba, kakve se nose u njegovom rodnom kraju, Lici, ručni rad njegove majke Đuke, koju je čuvao kao najdražu uspomenu celog svoga života.

U nizu odabranih i izloženih svedočanstava s desne strane je fotokopija rukopisa njegovog pisma iz 1934. godine konzulu Jankoviću. U pismu Tesla zahvaljuje na inicijativi Mihajla Pupina da se prilozima nekoliko velikih američkih kompanija osnuje posebni fond za Teslino izdržavanja i energično odbija svaku pomoć te vrste, čvrsto opredeljen da živi od skromnih sredstva koje je dobijao iz Jugoslavije. Ovde su najkarakterističnije sledeće Tesline reči:

Tesli je tada bilo skoro 80 godina!

Najprisniji Teslini prijatelji bili su književnici i umetnici. Izložena je slika američkog književnika Marka Tvena u Teslinoj laboratoriji i R. A. Džonsona, koji je prepevao nekoliko Teslinih prevoda pesama Jovana Jovanovića Zmaja.

Teslinu privrženost rodnoj zemlji najviše ilusruje njegovo pismo Amerikancima jugoslovenskog porekla, u kome ih podseća na streljanje nevinih đaka u Kragujevcu i opominje na obavezu prema rodnoj zemlji. Poseta Beogradu, 1892. godine ostala je zabeležena u tadašnjim beogradskim novinama, koje su izložene, kao i pisma koja je Tesla dobio od književnika Laze Kostića. U posebnoj vitrini izložene su sačuvane fotografije Teslinih najbližih rođaka: oca Milutina, sestara (Marice, Angeline i Milke), ujaka Nikole i pradede Tome.

U poslednjoj vitrini izložena su svedočanstva o njegovoj smrti i sahrani u Njujorku (1943.).