U sumrak

             (Prva Andriceva objavljena pesma u "Bosanskoj vili" od
              30. septembra 1911. godine)


   U sumrak pevaju devojke. Njini su glasovi meki i dahnu svezinom
cveca i ljubavi. Njina pesma blaga, kao behar opada. Ona ima nesto
od mojih ljubavi: davno, toplo i lepo. Ona podseca na sarajske
sumrake, kad jablanovi sjaju u crvenom zlatu, kao vitke ponosne
zene.

   Kao rumene latice zasiplju me glasovi. Pevaju lepo. To lici na
pozdrav od starih prijatelja, na spomen onoga sto proziveh u
ljubavi i zanosu. One pevaju, u suton, kao sreca moja da mi rupcem
mase.

   Ali srce je moje tamno jezero koga nista ne dize i u kome se
niko ne ogleda.